Αναστολή εκτέλεσης πειθαρχικής απόφασης κατά δημοσίου υπαλλήλου (ΣτΕ)

ΣτΕ 3369/2015 (Ολ) : Το άρθρο 142 του νόμου 3528/2007 προβλέπει το δικαίωμα προσφυγής ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας που έχουν οι μόνιμοι υπάλληλοι κατά των αποφάσεων του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου που επιβάλλουν τις πειθαρχικές ποινές του υποβιβασμού ή της οριστικής παύσης. Σύμφωνα με την παράγραφο 5 του άρθρου 142, «5. Η προθεσμία για την άσκηση της προσφυγής και η άσκηση της δεν αναστέλλουν την εκτέλεση της πειθαρχικής απόφασης, με εξαίρεση τις
πειθαρχικές αποφάσεις που επιβάλλουν την ποινή της οριστικής παύσης ή του υποβιβασμού. Το αρμόδιο διοικητικό εφετείο μπορεί, ύστερα από αίτηση του προσφεύγοντος, με απόφαση του να αναστείλει την εκτέλεση της πειθαρχικής απόφασης, εφόσον πιθανολογείται ανεπανόρθωτη βλάβη του προσφεύγοντος ή ευδοκίμηση της προσφυγής, εκτός εάν λόγοι δημοσίου συμφέροντος αποκλείουν τη χορήγηση της αναστολής. Στην περίπτωση χορήγησης αναστολής, η εκδίκαση της προσφυγής γίνεται μέσα σε προθεσμία οκτώ (8) μηνών από τη χορήγηση της, άλλως η χορηγηθείσα αναστολή εκτέλεσης της πειθαρχικής απόφασης παύει να ισχύει».

Η απόφαση 910/2012 του ΣτΕ (Γ’τμήμα) είχε κρίνει ότι το άρθρο 142 παρ. 5 του ν. 3528/2007, που έχει ως συνέπεια την απόλυση μονίμων υπαλλήλων πριν να εκδοθεί από το Δικαστήριο απόφαση επί της προσφυγής, αντίκειται στο άρθρο 103 παρ. 4 του Συντάγματος και είχε παραπέμψει στην Ολομέλεια.

Η πρόσφατη απόφαση 3369/2015 ΣτΕ (Ολομέλεια) έκρινε ότι από το άρθρο 103 παρ 4 Σ δεν δύναται να συναχθεί ότι κατά την διάρκεια της προθεσμίας ασκήσεως της προσφυγής καθώς και η άσκηση αυτής, κατά των αποφάσεων των υπηρεσιακών συμβουλίων για τον υποβιβασμό ή την οριστική παύση δημόσιων υπαλλήλων, αναστέλλεται η εκτέλεση των αποφάσεων των υπηρεσιακών συμβουλίων, ώστε να κωλύεται η λύση της υπαλληλικής σχέσης των υπαλλήλων μέχρι την δημοσίευση της αποφάσεως του ΣτΕ επί της ασκηθείσης προσφυγής. Απόκειται συνεπώς στον κοινό νομοθέτη, κατά το Σύνταγμα, να ορίσει εάν η προθεσμία άσκησης του ενδίκου βοηθήματος της προσφυγής, καθώς και η άσκησή της έχουν ανασταλτικό αποτέλεσμα. Επομένως, εάν ο κοινός νομοθέτης θεσπίσει ρύθμιση, κατά την οποία η προθεσμία άσκησης της προσφυγής καθώς και η άσκηση της προσφυγής δεν έχουν ή έχουν περιορισμένο χρονικά ανασταλτικό αποτέλεσμα, ή σε περίπτωση σιωπής αυτού, ο ενδιαφερόμενος έχει την, κατά την γενικώς ισχύουσα νομοθεσία, προσωρινή δικαστική προστασία κατά της πράξεως της αρμόδιας κρατικής αρχής ή αρχής ΝΠΔΔ. Εν όψει των ανωτέρω, το άρθρο 142 παρ 5 ν 3528/07 δεν αντίκειται στο Σύνταγμα.