Απόφαση του ΕΔΔΑ της 20.10.2015, Saghatelyan κατά
Αρμενίας (7984/06): Άρθρο 6 παρ.1 EΣΔΑ: Πλήρης στέρηση του δικαιώματος πρόσβασης
σε δικαστήριο που καλύπτει τις απαιτήσεις του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ (παύση
δικαστικού λειτουργού). Στην προσφεύγουσα δικαστική λειτουργό επιβλήθηκε από
τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης λόγω
σοβαρών παραβάσεων της ποινικής δικονομίας, σύμφωνα με σχετική γνωμοδότηση του
Συμβουλίου Δικαιοσύνης. Αίτηση
της προσφεύγουσας για την ακύρωση του ως άνω
π.δ. απορρίφθηκε από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την αιτιολογία ότι, σύμφωνα με
το άρθρο 160 παρ. 1 ΚΠολΔ, ο έλεγχος της νομιμότητας των π.δ. εκφεύγει της
δικαιοδοσίας των τακτικών δικαστηρίων, τα δε ένδικα μέσα που άσκησε η
προσφεύγουσα κατά της απόφασης αυτής απορρίφθηκαν από τα ανώτερα δικαστήρια.Το ΕΔΔΑ, υπενθύμισε ότι σύμφωνα με τη νομολογία Eskelinen (βλ. απόφαση Ολομέλειας της 19.4.2007, ΔΝΒΕ 32), οι διαφορές ανάμεσα στο Κράτος και τους λειτουργούς και υπαλλήλους του τεκμαίρεται ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ, ως αστικής φύσης διαφορές, εκτός αν το Κράτος αποδείξει ότι : 1) το εθνικό δίκαιο αποκλείει ρητά μία κατηγορία λειτουργών ή υπαλλήλων, ή λειτουργούς ή υπαλλήλους που κατέχουν συγκεκριμένη θέση από την πρόσβαση σε δικαστήριο και 2) ο αποκλεισμός αυτός ερείδεται σε αντικειμενικούς λόγους που συνδέονται με το κρατικό συμφέρον. Εν προκειμένω, το άρθρο 6 τυγχάνει εφαρμογής, αφού το Κράτος δεν υπέδειξε κάποια διάταξη που να αποκλείει στους δικαστικούς λειτουργούς την πρόσβαση σε δικαστήριο αναφορικά με πειθαρχική διαδικασία σε βάρος τους (βλ. και απόφαση της 5.2.2009, Olujic κατά Κροατίας, ΔΝΒΕ 38).
Εξάλλου, κατά τον κρίσιμο χρόνο, δεν ήταν γενικώς δυνατή η προσβολή των π.δ. τόσο ενώπιον των τακτικών δικαστηρίων όσο και ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Εν συνεχεία, το ΕΔΔΑ υπενθύμισε ότι επί υποθέσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ (είτε ως αστικής είτε ως ποινικής φύσης), η εξέταση των οποίων ανατίθεται σε διοικητικά όργανα, η ΕΣΔΑ επιβάλλει είτε να καλύπτονται οι απαιτήσεις του άρθρου αυτού από τα ίδια τα διοικητικά όργανα είτε να υπόκεινται οι πράξεις των οργάνων αυτών στον έλεγχο δικαστηρίου πλήρους δικαιοδοσίας, που πληροί τις απαιτήσεις αυτές (απόφαση Ολομέλειας της 28.5.1983, Albert et Le Compte κατά Βελγίου). Υπογράμμισε επίσης τη μεγάλη σημασία που αποδίδει στη διάκριση της δικαστικής από την εκτελεστική εξουσία.
Κατόπιν τούτων, έκρινε ότι το Συμβούλιο Δικαιοσύνης, που γνωμοδότησε υπέρ της οριστικής παύσης της προσφεύγουσας, δεν πληροί τις εγγυήσεις της ανεξαρτησίας και αμεροληψίας που προβλέπονται στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, ώστε να θεωρηθεί «δικαστήριο», για το λόγο ότι η προεδρία του είχε ανατεθεί από το νόμο σε εκπροσώπους της εκτελεστικής εξουσίας, ήτοι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Υπουργό Δικαιοσύνης και το Γενικό Εισαγγελέα. Συνεπώς, αφού η προσφεύγουσα δεν μπορούσε να προσφύγει κατά της πράξης περί παύσης της στα εθνικά δικαστήρια, παραβιάσθηκε το άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, διότι στερήθηκε πλήρως το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο. (ste.gr)
Σχόλια