Απόφαση του ΕΔΔΑ στην υπόθεση Ha.A. κατά Ελλάδας (αρ.58387/11). Ο προσφεύγων είναι
Ιρακινός που γεννήθηκε το 1993 και ζει στην Αθήνα. Η υπόθεση αφορά την επίκληση
από αυτόν των κακών συνθηκών κράτησης στο κέντρο κράτησης στο Τυχερό Έβρου. Στις 6
Αυγούστου 2010 ο Ha.A. έφτασε στην Ελλάδα και συνελήφθη από την Αστυνομία
του Τυχερού για παράνομη είσοδο στην ελληνική επικράτεια και κρατήθηκε στο
κέντρο κράτησης του Τυχερού. Στις 14 Αυγούστου 2010 ο διευθυντής της Αστυνομίας
της
Αλεξανδρούπολης διέταξε την απέλαση του προσφεύγοντος και την κράτηση του με την αιτιολογία ότι υπήρχε κίνδυνος απόδρασής του. Ο Ha.A. έκανε ανεπιτυχώς αίτηση χορήγησης ασύλου. Στις 13 Δεκεμβρίου 2010 κατέθεσε αίτηση στον Πρόεδρο του Διοικητικού Δικαστηρίου της Αλεξανδρούπολης. Βάσει της νομολογίας του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου των δικαιωμάτων του ανθρώπου, υποστήριξε ότι η κράτησή του ήταν παράνομη και ότι το κέντρο κράτησης του Τυχερού δεν ήταν κατάλληλο μέρος ώστε να κρατηθεί εκεί. Οι ενστάσεις του απορρίφθηκαν. Ο Ha.A. υπέβαλε νέα αίτηση, η οποία έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Δικαστηρίου στις 3 Ιανουαρίου 2011 με λόγο ότι η κράτησή του δεν ήταν νόμιμη από τη στιγμή που θα μπορούσε να φιλοξενηθεί από μία μη κυβερνητική οργάνωση. Βάσει του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) ο Ha.A. διαμαρτυρήθηκε ενώπιον του ΕΔΔΑ για τις συνθήκες κράτησης στο συνοριακό κέντρο του Τυχερού και βάσει του άρθρου 5 παρ.1 και 4 ( δικαίωμα στην ελευθερία, ασφάλεια και στη δυνατότητα σύντομης αμφισβήτησης της νομιμότητας της κράτησης) επικαλέστηκε περαιτέρω ότι η κράτησή του ήταν παράνομη και ότι η ένδικη προστασία έναντι της κράτησης ήταν αναποτελεσματική. Το δικαστήριο απεφάνθη ότι υπήρξε παράβαση του άρθρου 3 και του άρθρου 5 παρ.4 της ΕΣΔΑ, ενώ αντιθέτως διαπίστωσε ότι δεν παραβιάσθηκε το άρθρο 5 παρ.1 της ΕΣΔΑ. (http://hudoc.echr.coe.int)
Αλεξανδρούπολης διέταξε την απέλαση του προσφεύγοντος και την κράτηση του με την αιτιολογία ότι υπήρχε κίνδυνος απόδρασής του. Ο Ha.A. έκανε ανεπιτυχώς αίτηση χορήγησης ασύλου. Στις 13 Δεκεμβρίου 2010 κατέθεσε αίτηση στον Πρόεδρο του Διοικητικού Δικαστηρίου της Αλεξανδρούπολης. Βάσει της νομολογίας του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου των δικαιωμάτων του ανθρώπου, υποστήριξε ότι η κράτησή του ήταν παράνομη και ότι το κέντρο κράτησης του Τυχερού δεν ήταν κατάλληλο μέρος ώστε να κρατηθεί εκεί. Οι ενστάσεις του απορρίφθηκαν. Ο Ha.A. υπέβαλε νέα αίτηση, η οποία έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Δικαστηρίου στις 3 Ιανουαρίου 2011 με λόγο ότι η κράτησή του δεν ήταν νόμιμη από τη στιγμή που θα μπορούσε να φιλοξενηθεί από μία μη κυβερνητική οργάνωση. Βάσει του άρθρου 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) ο Ha.A. διαμαρτυρήθηκε ενώπιον του ΕΔΔΑ για τις συνθήκες κράτησης στο συνοριακό κέντρο του Τυχερού και βάσει του άρθρου 5 παρ.1 και 4 ( δικαίωμα στην ελευθερία, ασφάλεια και στη δυνατότητα σύντομης αμφισβήτησης της νομιμότητας της κράτησης) επικαλέστηκε περαιτέρω ότι η κράτησή του ήταν παράνομη και ότι η ένδικη προστασία έναντι της κράτησης ήταν αναποτελεσματική. Το δικαστήριο απεφάνθη ότι υπήρξε παράβαση του άρθρου 3 και του άρθρου 5 παρ.4 της ΕΣΔΑ, ενώ αντιθέτως διαπίστωσε ότι δεν παραβιάσθηκε το άρθρο 5 παρ.1 της ΕΣΔΑ. (http://hudoc.echr.coe.int)
Σχόλια