Απιστία δικηγόρου κατά συρροή και δια παραλείψεως

Άρειος Πάγος, αρ. απόφασης 1298/2016 (ποιν.): Απιστία Δικηγόρου κατά συρροή και δια παραλείψεως. Ματαίωση εκδίκασης αγωγής χωρίς σχετική εντολή με αποτέλεσμα την παραγραφή των αξιώσεων του εντολέα. Μη έγερση αγωγής για τροχαίο ατύχημα με συνέπεια την παραγραφή της αξίωσης.

"Κατά τη διάταξη του άρθρου 233 εδ. α’ του ΠΚ δικηγόρος ή άλλος νομικός παραστάτης που βλάπτει με πρόθεσή του εκείνον, των συμφερόντων του οποίου έχει αναλάβει τη νομική προστασία, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών. Κατά δε το εδαφ. Β’ της άνω διάταξης αν όμως ενήργησε αφού συνεννοήθηκε με αυτούς που έχουν αντίθετα συμφέροντα ή επιδιώκοντας κέρδος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Από την παραπάνω διάταξη (233 εδ. α’ ) προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της απιστίας δικηγόρου απαιτείται: α) η ιδιότητα του δράστη ως δικηγόρου, ή άλλου νομίμου συμπαραστάτη β) η ανάθεση σ’ αυτόν υπόθεσης με εντολή ή με έμμισθη εντολή ακόμη και ενέργεια στα πλαίσια της εντολής, που η υπόθεση μπορεί να είναι δικαστική ή εξώδικη γ) η από πρόθεση πρόκληση βλάβης των συμφερόντων εκείνου του οποίου έχει αναλάβει τη νομική προστασία η οποία μπορεί να μην είναι αποκλειστικά περιουσιακή δ) ενέργεια στα πλαίσια του επαγγέλματος του δικηγόρου και όχι άσχετη με αυτό (ΑΠ 1128/2004). Η βλάβη με την επέλευση της οποίας τελειώνεται το αδίκημα είναι δυνατόν να επέλθει, τόσο από ενέργεια δικηγόρου όσο και από παράλειψη (ΑΠ 1374/2009)...

Το Δικαστήριο κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο του ότι: "Στην … την 15-10-2008 και στη…, κατά το χρονικό διάστημα από 15-10-2008 μέχρι 2-8-2013 με περισσότερες από μία πράξεις του, όντας δικηγόρος έβλαψε με πρόθεση εκείνους των συμφερόντων των οποίων είχε αναλάβει τη νομική προστασία. Συγκεκριμένα όντας δικηγόρος και υποχρεωμένος με βάση το άρθρο 46 του Κώδικα περί Δικηγόρων να εκτελεί την ανατεθειμένη σ’ αυτόν εντολή ευσυνειδήτως και επιμελώς και να μην παραμελεί την εκτέλεση της ανατεθειμένης σ’ αυτόν εντολής: α) Στην … την 15-10-2008, ενώ είχε αναλάβει τη νομική προστασία του ..., κάτοικο ..., σχετικά με την εκδίκαση της με αριθμό κατάθεσης …/2008 αγωγής αποζημίωσής του από τροχαίο ατύχημα κατά των: 1) Α. Α. .. κατοίκου περιοχής εργατικών ..., 2)της στην Αθήνα εδρεύουσας ανώνυμης ασφαλιστικής -εταιρίας με την επωνυμία "...", 3)της στην Αθήνα εδρεύουσας εταιρίας με την επωνυμία "..." και 4)Σ. Κ. του Α., κάτοικου …, το οποίο τροχαίο ατύχημα είχε λάβει χώρα την 12-5- 2007 στην … στην περιοχή ..., ματαίωσε την εκδίκαση της προαναφερόμενης αγωγής του ανωτέρω, ..., χωρίς σχετική εντολή του τελευταίου και χωρίς να τον ενημερώσει σχετικά και δεν την επανέφερε ποτέ, διαβεβαιώνοντας τον αντιθέτως ότι όλα έβαιναν καλώς, με αποτέλεσμα να υποστούν βλάβη τα συμφέροντα του τελευταίου, διότι εξαιτίας της συμπεριφοράς του, παραγράφτηκαν οι αξιώσεις του ..., εκ του τροχαίου ατυχήματος σε βάρος των ανωτέρω εναγομένων.

β)Στην… κατά το χρονικό διάστημα από 15-10-2008 μέχρι 2-8- 2013 ενώ είχε αναλάβει την νομική προστασία της ..., κάτοικου …, σχετικά με την διεκδίκηση των αξιώσεων της από τροχαίο ατύχημα που είχε λάβει χώρα την 12-5-2007 στην … στην περιοχή ..., κατά το οποίο η ... είχε τραυματιστεί σοβαρά, δεν προέβη στην έγερση αγωγής κατά των υπευθύνων κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, παρά το γεγονός ότι η τελευταία του είχε δώσει σχετική εντολή, διαβεβαιώνοντάς την καθ’ όλο το ανωτέρω χρονικό διάστημα, για το αντίθετο, καθώς και ότι η υπόθεσή της έβαινε καλώς, με αποτέλεσμα να βλάψει τα συμφέροντά της, καθόσον όταν η τελευταία ανακάλυψε ότι ο ίδιος δεν είχε προβεί σε καμία ενέργεια σχετικά με την έγερση της ανωτέρω αγωγής, οι αξιώσεις της από το ανωτέρω ατύχημα είχαν παραγραφεί, αποτέλεσμα την επέλευση του οποίου ο ίδιος είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει.
Δέχεται ότι ο κατηγορούμενος, έζησε έως το χρόνο τελέσεως των ανωτέρω πράξεων έντιμη, ατομική, οικογενειακή επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή.
Από την παραδεκτή αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτει ότι το Πενταμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Βορείου Αιγαίου διέλαβε σ’ αυτήν την από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Π.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, γιατί αναφέρει με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά στα οποία στήριξε την κρίση του για την συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείου του εγκλήματος της απιστίας δικηγόρου κατά συρροή και δια παραλείψεως, για το οποίο καταδίκασε τον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο, τις αποδείξεις που θεμελιώνουν την αξιόποινη αυτή πράξη και τους νομικού συλλογισμού με τους οποίους έκανε την υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική διάταξη (άρθρ. 233 του ΠΚ την οποία ορθά εφάρμοσε και δεν παραβίασε, ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου. Ειδικότερα αναφέρεται η ιδιότης του δράστη ως δικηγόρου, η ανάθεση σ’ αυτόν της ένδικης υποθέσεως, η πρόκληση βλάβης στα συμφέροντα των αναθεσάντων τις ένδικες υποθέσεις και η από πρόθεση πρόκληση βλάβης, με παράλειψη, του αναιρεσείοντος που έγινε στα πλαίσια του επαγγέλματός του ως δικηγόρου...Aπορρίπτει την αίτηση". (areiospagos.gr)