Αγωγή αποζημίωσης για ιατρικό σφάλμα. Μη εφαρμογή της παρ. 2 του άρθρου 5 ΚΔΔ στις αγωγές αποζημίωσης με βάση τα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ (ΔΠρΚοζ)

ΔΠρ Κοζάνης 110/2024 (Τμήμα Β΄ Τριμελές) : Αγωγή αποζημίωσης για ιατρικό σφάλμα. Μη εφαρμογή της παρ. 2 του άρθρου 5 ΚΔΔ στις αγωγές αποζημίωσης με βάση τα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ. Ζητήματα απόδειξης. 

Αγωγή με αίτημα την αποζημίωση των εναγόντων για την ψυχική οδύνη που υπέστησαν από τον θάνατο συγγενή τους, ο οποίος, κατά τους ισχυρισμούς τους, οφείλεται σε παράνομες πράξεις και παραλείψεις των οργάνων του εναγόμενου ΝΠΔΔ «Γενικό Νοσοκομείο Κοζάνης Μαμάτσειο» – Άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ, άρθρα 298, 928, 932 ΑΚ, διατάξεις α.ν. 1565/1939 (Α΄16), όπως ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο, ν. 3418/2005 (Α΄287), άρθρο 5 παρ. 2 ΚΔΔ, όπως τροποποιήθηκε με τον ν. 4446/2016, άρθρα 146, 150, 151, 159, 161, 163, 164, 167, 168 ΚΔΔ. 

Όπως έχει κριθεί (βλ. ΣτΕ 156/2022, 1658/2022), η ρύθμιση της παρ. 2 του άρθρου 5 του ΚΔΔ περί δέσμευσης των διοικητικών δικαστηρίων από τις «αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις, καθώς και από τα αμετάκλητα αποφαινόμενα να μην γίνει κατηγορία βουλεύματα», δεν εφαρμόζεται στις δίκες που ανοίγονται με άσκηση αγωγής αποζημίωσης με βάση τα άρθρα 105 και 106 του ΕισΝΑΚ. 

Το διοικητικό δικαστήριο υποχρεούται, ωστόσο, να λάβει σοβαρά υπόψη και να συνεκτιμήσει την προηγηθείσα τελική απαλλακτική ποινική απόφαση κατά τη διαμόρφωση της κρίσης του (ΣτΕ 1658/2022) και εάν καταλήξει σε κρίση που αποκλίνει από τις ουσιαστικές κρίσεις του ποινικού δικαστή, υποχρεούται να αιτιολογήσει τη διαφορετική κρίση του. 

Περαιτέρω, προσκομιζόμενες από τους διαδίκους βεβαιώσεις τρίτων προσώπων με ειδικές γνώσεις ή εμπειρία επί ορισμένου αντικειμένου, δεν είναι νόμιμα αποδεικτικά μέσα και δεν επιτρέπεται να ληφθούν νομίμως υπόψη, γιατί αποτελούν εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης, για τις οποίες δεν τηρήθηκαν οι απαιτούμενες από τον ΚΔΔ διατυπώσεις για την εγκυρότητά τους (ΣτΕ 1580/2018, πρβλ. ΣτΕ 1019/2014). 

Ωστόσο, οι εν λόγω βεβαιώσεις αποτελούν νόμιμα αποδεικτικά μέσα, εάν είναι προγενέστερες της προσφυγής ή της αγωγής και δεν έχουν συνταχθεί ενόψει ή επ’ ευκαιρία της διοικητικής δίκης ή με σκοπό να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο της δίκης αυτής ή εάν έχουν τεθεί υπ΄ όψιν της Διοίκησης, κατά τη διαδικασία ενώπιόν της, ώστε να καταστούν στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης. 

Επίσης, σε περίπτωση που το διοικητικό δικαστήριο λάβει υπ΄ όψιν μαρτυρική κατάθεση που δόθηκε ενώπιον ποινικού δικαστηρίου, δεν παραβιάζει τις διατάξεις των άρθρων 179 επ. του ΚΔΔ, καθώς οι μαρτυρικές καταθέσεις ενώπιον ποινικού δικαστηρίου, λαμβάνονται υπ΄ όψιν όχι ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, αλλά ως μέρος του περιεχομένου της υποχρεωτικά συνεκτιμητέας απόφασης του ποινικού δικαστηρίου (ΣτΕ 396/2020). 

Κρίση ότι, εν προκειμένω, οι θεράποντες ιατροί του εναγόμενου νοσοκομείου επέδειξαν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους την απαιτούμενη από τις περιστάσεις επιμέλεια και προσοχή, δηλαδή αυτήν που αναμένεται από τον μέσο εκπρόσωπο του κύκλου τους και ότι ενήργησαν σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές και τους κοινώς αναγνωρισμένους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και της επαγγελματικής πείρας, προβαίνοντας σε όλους τους ενδεδειγμένους ιατρικούς χειρισμούς. 

Ως εκ τούτου, δεν συντρέχουν στην προκείμενη περίπτωση οι προϋποθέσεις εφαρμογής των άρθρων 105 και 106 του ΕισΝΑΚ περί αδικοπρακτικής ευθύνης - Απορρίπτει την αγωγή.  (πηγή:adjustice.gr)