Σεξουαλική βία στην εργασία: Η απόφαση του ΕΔΔΑ στην υπόθεση E.A. και AVFT κατά Γαλλίας (αρ. προσφυγής 30556/22)

Το ΕΔΔΑ με απόφασή του στις 4/9/2025 καταδίκασε την Γαλλία για παραβίαση των άρθρων 3 και 8 της ΕΣΔΑ σε υπόθεση άσκησης σεξουαλικής βίας στον εργασιακό χώρο.

Η προσφεύγουσα Ε.Α. είναι Γαλλίδα υπήκοος, γεννημένη το 1983. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά της βίας εις βάρος των γυναικών στην εργασία (Association européenne contre les violences faites aux femmes au travail – AVFT) είναι μη κυβερνητική οργάνωση (ΜΚΟ) που ιδρύθηκε το 1985 και έχει την έδρα της στο Παρίσι. Σκοπός της, μεταξύ άλλων, είναι η υπεράσπιση των θυμάτων σεξιστικής και σεξουαλικής βίας στον χώρο εργασίας.

Ο Δρ Κ.Β., γεννημένος το 1967, ήταν, κατά τον κρίσιμο χρόνο, προϊστάμενος του φαρμακευτικού τμήματος σε νοσοκομείο. Η Ε.Α. είχε προσληφθεί στο τμήμα του τον Μάρτιο του 2010 ως βοηθός φαρμακοποιού, με προσωρινή σύμβαση, με στόχο την εκπαίδευσή της για διευθυντικά καθήκοντα. Εργαζόταν υπό την άμεση επίβλεψη μιας ανώτερης ιατρικής υπαλλήλου, της Α.Κ.

Στις 12 Ιουνίου 2013, η Ε.Α. τέθηκε σε αναρρωτική άδεια, η οποία παρατάθηκε επ’ αόριστον, και τελικά εισήχθη στην ψυχιατρική κλινική. Η Ε.Α. εκμυστηρεύτηκε στην Α.Κ. ότι είχε σεξουαλική σχέση με τον Κ.Β. και ότι εκείνος την παρενοχλούσε. Ανέφερε επίσης ότι η σχέση τους είχε σαδομαζοχιστικό χαρακτήρα.

Στις 30 Ιουλίου 2013, ο υποδιευθυντής του νοσοκομείου κατήγγειλε τα γεγονότα στον αρμόδιο εισαγγελέα, αναφέροντας συγκεκριμένα ότι η Ε.Α. είχε καταγγείλει μια κατάσταση «ελέγχου» («emprise») και «εξαναγκαστικών σεξουαλικών σχέσεων». Επιπλέον, ο Κ.Β. τέθηκε σε αναστολή των καθηκόντων του στις 5 Αυγούστου 2013 και αργότερα διεγράφη από τον κατάλογο των ιατρών νοσοκομείων.

Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι οι ποινικές διατάξεις που ισχύουν στη Γαλλία δεν παρέχουν επαρκή προστασία έναντι των μη συναινετικών σεξουαλικών πράξεων. Υποστηρίζουν, επίσης, ότι οι εθνικές αρχές αθέτησαν την υποχρέωσή τους να διεξάγουν αποτελεσματική έρευνα για τις πράξεις που κατήγγειλε η Ε.Α. και να τιμωρήσουν τον δράστη, και ότι εξέθεσαν την Ε.Α. σε δευτερογενή θυματοποίηση. 

Βασιζόμενοι στα άρθρα 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης) και 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ισχυρίζονται ότι οι εθνικές αρχές δεν συμμορφώθηκαν με τις θετικές τους υποχρεώσεις.

Το ΕΔΔΑ δέχθηκε ότι υπήρξε εν προκειμένω παραβίαση του άρθρου 3 και του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ και επιδίκασε αποζημίωση για  μη χρηματική ζημία 20.000 ευρώ και δικαστικά έξοδα 1.503,77 ευρώ. (echr.coe.int/legalnews24.gr)