Πότε αίρεται το χρηματιστηριακό απόρρητο (νομολογία)

Συμβ.Πλημ.Σύρου αρ.βουλ. 47/2008: (...) Δεδομένου λοιπόν ότι από την νεότερη διάταξη του άρ. 76 παρ. 13 περ. η΄ του Ν. 1969/1991 (όπως τροποπ. και συμπλ. κατά τα έτη 1998 και 2000 ως ισχύει) προβλέπεται η δυνατότητα άρσης του εν γένει χρηματιστηριακού απορρήτου, εφόσον η παροχή των σχετικών πληροφοριών κρίνεται ως απολύτως αναγκαία για τη διακρίβωση και την τιμωρία τόσο πλημμελήματος όσο και κακουργήματος, ενώ αντίθετα από την παλαιότερη διάταξη του άρ. 55 παρ. 4 του Ν. 2396/1996, η οποία παραπέμπει επακριβώς στις προϋποθέσεις του άρ. 3 του ν.δ. 1059/1971 περί άρσεως του ειδικού απορρήτου των τραπεζικών καταθέσεων, επιτρέπεται η παροχή πληροφοριών αναφορικά με τις απόρρητες καταχωρίσεις των άυλων μετοχών στα αρχεία της ΑΕΑΠΟΘ (Ανώνυμη Εταιρεία «Κεντρικό Αποθετήριο Αξιών Α.Ε.»),
μόνον εφόσον η παροχή των πληροφοριών αυτών είναι απολύτως αναγκαία για την ανίχνευση και τον κολασμό κακουργήματος, παρέπεται ότι θα πρέπει να εξαχθεί το εξής συμπέρασμα: Προκειμένου περί άρσεως του απορρήτου των καταχωρίσεων που αφορά ειδικά στις άυλες μετοχές, αυτό θα πρέπει να αίρεται μόνον εφόσον διερευνάται κακούργημα, σύμφωνα με το άρ. 55 παρ. 4 του Ν. 2396/1996 σε συνδ. με άρ. 3 του ν.δ. 1059/1971. Ενώ όσον αφορά την άρση του εν γένει χρηματιστηριακού απορρήτου που έχει ως αντικείμενο κάθε Κινητή Αξία (πλην των άυλων μετοχών) καθώς και κάθε Παράγωγο προϊόν εισηγμένο και διαπραγματεύσιμο στην «Χρηματιστήριο Αθηνών Α.Ε.», αυτό θα πρέπει να αίρεται και εντεύθεν θα πρέπει να παρέχεται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς κάθε σχετική πληροφορία όχι μόνον όταν διερευνάται κακούργημα αλλά και πλημμέλημα, όπως προβλέπεται από τη διάταξη του 76 παρ. 13 περ. η΄ του Ν. 1969/1991.