Καταδίκη της Ελλάδας στο ΕΔΔΑ: Η στέρηση της κυριότητας από την Εβραϊκή Κοινότητα της Θεσσαλονίκης ενός οικοπέδου που αποκτήθηκε πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ήταν νόμιμη

To Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα σε υπόθεση που αφορούσε στην ιδιοκτησία ενός οικοπέδου από την Εβραϊκή Κοινότητα Θεσσαλονίκης. 

Στην απόφαση του 1ου Τμήματος του ΕΔΔΑ στις 6 Μαϊου 2025, στην υπόθεση Εβραϊκή Κοινότητα Θεσσαλονίκης κατά Ελλάδας (αριθ.προσφυγής 13959/20), το Δικαστήριο έκρινε ομόφωνα ότι υπήρξε παραβίαση του Άρθρου 1 του Πρωτοκόλλου Αρ. 1 (προστασία της περιουσίας) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Η υπόθεση αφορούσε στην απόρριψη, το 2019, του αιτήματος της αιτούσας κοινότητας να αναγνωριστεί δικαστικά ως ο μοναδικός ιδιοκτήτης ενός οικοπέδου με το σκεπτικό ότι είχε χαρακτηριστεί ως «εχθρική περιουσία» μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου - παρόλο που η κυριότητα του οικοπέδου είχε μεταβιβαστεί σε αυτή το 1934.

Το Δικαστήριο διαπίστωσε ειδικότερα ότι η ερμηνεία του Αρείου Πάγου το 2019 της σχετικής εσωτερικής νομοθεσίας  και η εφαρμογή της στην υπόθεση αυτή δεν ήταν η αναμενόμενη. Δεν ήταν λογικό να αναμένεται από την προσφεύγουσα κοινότητα να γνώριζε ότι η περιουσία που είχε ήδη περιέλθει στην ιδιοκτησία της το 1934 θα επηρεαζόταν το 1950 και το 1955 από τη νομοθεσία περί εχθρικής περιουσίας. Η κοινότητα δεν θα μπορούσε να προβλέψει την αλλαγή στη στάση του Κράτους όσον αφορά στην ιδιοκτησία του οικοπέδου, ούτε θα μπορούσε να προβλέψει την ερμηνεία που δόθηκε στη νομοθεσία από τα εθνικά δικαστήρια μόλις το 2019.

Το Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στην αιτούσα κοινότητα 5.000 ευρώ (EUR) για ηθική βλάβη και 40.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα.

Το πλήρες κείμενο της Απόφασης εδώ