Σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας - Καταβολή οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών και επιδίκαση ηθικής βλάβης (ΕφΠειρ)

Εφ.Πειραιώς αρ.81/2023 (Γ' πολ): Η σεξουαλική παρενόχληση αποτελεί συμπεριφορά που δεν είναι αποδεκτή από το δίκαιο, ως επιφέρουσα προσβολή της προσωπικότητάς του εργαζόμενου και γεννά υπέρ του παρενοχλούμενου δικαιώματα, ενώ σε βάρος του παρενοχλούντα επιφέρει κυρώσεις. 

Η έννομη προστασία ρυθμίζεται καταρχήν στο άρθρο 22 του Ν. 3896/2010 (ο οποίος αποτελεί ενσωμάτωση της οδηγίας 2006/54/ΕΚ στην ελληνική έννομη τάξη). Στο άρθρο 23 δε του ίδιου νόμου, ορίζονται οι αστικές, διοικητικές και ποινικές κυρώσεις και στην περίπτωση που παρενοχλεί ο εργοδότης, ορίζεται αξίωση του παρενοχλούμενου για πλήρη αποζημίωση, θετική και αποθετική, για υλική και ηθική βλάβη, που προκαλείται από την παρενόχληση, κατά την παρ.1 του ως άνω άρθρου, αλλά και κατά εφαρμογή των διατάξεων 57, 59  ΑΚ ή και 914, 923 ΑΚ. 

Περαιτέρω, στο άρθρο 24 ορίζεται ότι, όταν ένα πρόσωπο, που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του νόμου, ισχυρίζεται ότι υφίσταται μεταχείριση που ενέχει διάκριση λόγω φύλου, κατά τις ανωτέρω διατάξεις (άρα και σεξουαλική παρενόχληση) και επικαλείται, ενώπιον δικαστηρίου ή άλλης αρμόδιας αρχής, γεγονότα ή στοιχεία από τα οποία πιθανολογείται άμεση ή έμμεση διάκριση λόγω φύλου, ή ότι εκδηλώθηκε σεξουαλική ή άλλη παρενόχληση κατά την έννοια του νόμου, ο καθ’ού φέρει το βάρος να αποδείξει στο δικαστήριο ή σε άλλη αρμόδια αρχή, ότι δεν υπήρξε παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών και παρενόχληση. 

Ως μορφές παρενόχλησης, σύμφωνα και με τους ορισμούς της ανωτέρω οδηγίας, θεωρούνται, μεταξύ άλλων, τα περιττά αγγίγματα στο σώμα του εργαζόμενου, ανεπιθύμητες ερωτικές και ανήθικες προτάσεις ή πίεση για σεξουαλικές πράξεις ή συνεχείς προτάσεις εντός του εργασιακού χώρου, πολύ περισσότερο και πράξεις προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας με εκμετάλλευση της εργασιακής θέσης του παθόντος.

Δείτε την απόφαση εδώ