Χορήγηση «μόνιμης άδειας διαμονής επενδυτή» σε πολίτη τρίτης χώρας που αποκτά ακίνητο στην Ελλάδα με αγορά το τίμημα της οποίας έχει καταβληθεί σε χρόνο που ο πωλητής του ακινήτου δεν είχε καταστεί κύριος (ΝΣΚ)
Περίληψη γνωμοδότησης:
α) Πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 20 παράγραφος Β περίπτωση 2 του ν. 4251/2014, όπως ισχύουν, «μόνιμης άδειας διαμονής επενδυτή», σε πολίτες τρίτων χωρών, που αγοράζουν ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα, και στις περιπτώσεις όπου, το τίμημα (ολικά ή μερικά) για την αγορά έχει καταβληθεί στον πωλητή με έναν από τους περιοριστικά αναφερόμενους στις παραπάνω διατάξεις τρόπους, σε χρόνο κατά τον οποίο αυτός δεν είχε, ακόμη, καταστεί κύριος της μετέπειτα νόμιμα πωληθείσας, από τον ίδιο, ακίνητης περιουσίας (κατά πλειοψηφία).
β) Η οριζόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 20 παράγραφος Β περίπτωση 2 του ν. 4251/2014, όπως ισχύουν, βεβαίωση του συμβολαιογράφου, ο τύπος και το περιεχόμενο της οποίας καθορίστηκε με τη με αριθμ. 32802/2020 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Μετανάστευσης και Ασύλου και η οποία υποχρεωτικά συνυποβάλλεται από τον ενδιαφερόμενο πολίτη τρίτης χώρας με την αίτησή του για τη χορήγηση της «μόνιμης άδειας διαμονής επενδυτή», αποτελεί δημόσιο έγγραφο και δεσμεύει τη Διοίκηση, κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 438 και 440 ΚΠολΔικ, ως προς τη διαπίστωση της συνδρομής των απαιτούμενων από το νόμο προϋποθέσεων περί των τρόπων καταβολής του, συμφωνηθέντος για την αγορά της ακίνητης περιουσίας, τιμήματος. Σε περίπτωση, πάντως, εντοπισμού προδήλου σφάλματος στη σχετική βεβαίωση ή/και δημιουργίας αμφιβολιών ή/και υπόνοιας ως προς την ακρίβεια των περιεχομένων στη βεβαίωση δηλώσεων, η Διοίκηση δεν κωλύεται να ανατρέξει στο αγοραπωλητήριο συμβόλαιο ή στα λοιπά στοιχεία του φακέλου και, εφόσον, κατά την κρίση της, συντρέχει περίπτωση, να αποτανθεί στις λοιπές αρμόδιες αρχές (κατά πλειοψηφία).
γ) Το με αρ. πρωτ. 56894/9-3-2020 έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Μεταναστευτικής Πολιτικής, αποτελεί εσωτερικό (απλό πληροφοριακό) έγγραφο της Διοίκησης και, επομένως, δεν συντρέχει περίπτωση εξέτασης ανάκλησης ή μη εκτελεστής διοικητικής πράξης. Σε κάθε περίπτωση, η Διοίκηση δεν κωλύεται να απευθύνει γενικές οδηγίες και κατευθύνσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες για την ενιαία και σύμφωνα με τον νόμο αντιμετώπιση ομοίων περιπτώσεων, αναιρώντας ρητά ή σιωπηρά το αντίθετο περιεχόμενο προγενέστερων εγγράφων της, ενώ, μετά τη νόμιμη αποδοχή της, η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αποτελεί πράξη δεσμευτική για τη Διοίκηση (κατά πλειοψηφία).
Σχόλια