Έψαξα να βρω αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας που να "πιάνουν το σφυγμό της ελληνικής κοινωνίας". Ψάχνοντας, βρήκα αυτές:
- ΣτΕ 1283/2012 (ολ.) Μνημόνιο και περικοπή αποδοχών και
συνταξιοδοτικών παροχών, όπως επιδομάτων εορτών και αδείας. Η εξουσιοδοτική
διάταξη της παρ. 4 του άρθρου πρώτου του ν. 3845/2010 δεν αντίκειται στο άρθρο
36 παρ. 2
του Συντάγματος. Η περικοπή των συνταξιοδοτικών παροχών και των
αποδοχών δεν αντίκεινται στο άρθρο 1 του Πρώτου
Προσθέτου Πρωτοκόλλου και στην αρχή της αναλογικότητας. Η
θέσπιση ποσοστού μείωσης των επιδομάτων των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα και
ενιαίων επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και αδείας για όλους τους άνω
των 60 ετών συνταξιούχους, δεν αντίκεινται στα άρθρα 4 παρ. 5, 2 παρ. 1 και 25
παρ. 4 του Συντάγματος.
- ΣτΕ 668/2012 (ολ.) -Συνταγματικότητα Ν. 3845/2010 με τον
οποίο κυρώνεται το προσαρτημένο σ΄αυτόν μνημόνιο. Εφόσον οι επίμαχες περικοπές
επιδομάτων και συνταξιοδοτικών παροχών επιβάλλονται για σοβαρούς λόγους
δημοσίου συμφέροντος βάσει ανελέγκτων εκτιμήσεων του νομοθέτη περί της
δημοσιονομικής αποδόσεώς τους δεν αντίκεινται στο άρθρο 1 παρ. 1 του Πρώτου
Προσθέτου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ, ούτε στην αρχή της αναλογικότητος. Σε περιπτώσεις
παρατεταμένης οικονομικής κρίσεως ο νομοθέτης δύναται να θεσπίζει μέτρα
περιστολής δαπανών που συνεπάγονται οικονομική επιβάρυνση μεγάλων κατηγοριών
του πληθυσμού, πλην η δυνατότητα αυτή έχει ως όριο τα άρθρα 4 παρ. 5 και 2 παρ.
1 του Συντάγματος.
- ΣτΕ 2527/2013 (ολ) – Συνταγματικότητα του Τέλους
Επιτηδεύματος: Η επιβολή της επίδικης φορολογικής επιβάρυνσης δεν αποτελεί,
ενόψει του μικρού ετησίως καταβαλλομένου ύψους της και των λοιπών αναφερομένων
στο νόμο κριτηρίων επί τη συνδρομή των οποίων καταβάλλεται, υπέρμετρο
περιορισμό της επαγγελματικής ελευθερίας, συνεπώς δεν αντίκειται στο άρθρο 5 §
1 και 25 § 1 εδ. δ' του Συντάγματος.
- ΣτΕ 1685/2013 (ολ.) - Συνταγματικότητα άρθρου 18 Ν.
3758/2009 περί επιβολής έκτακτης εισφοράς. Δεν είναι αντισυνταγματικές οι
διατάξεις περί επιβολής της έκτακτης εισφοράς εκ μόνου του λόγου ότι δεν υπήρχε
κατά την ψήφιση του νόμου, σχετική εγγραφή στον οικείο τακτικό προϋπολογισμό.
- ΣτΕ 3169/2014 (ολ.): Νόμιμη η κατάργηση ειδικοτήτων &
θέσεων καθώς και η διαθεσιμότητα εκπαιδευτικού προσωπικού Δ/θμιας Εκπαίδευσης.
- ΣτΕ 2080/2014: Κατάσχεση εις χείρας τρίτου απαιτήσεων
οφειλέτη του Δημοσίου χωρίς προηγούμενη κοινοποίηση του κατασχετηρίου στον
οφειλέτη. Συνταγματικότητα της ρύθμισης. Η μη πρόβλεψη στο νόμο και πρόσθετης
υποχρεώσεως για μία τρίτη, ενδιάμεση κοινοποίηση προς τον οφειλέτη, πριν την
ενεργοποίηση του δικαιώματος του Δημοσίου να λάβει σε βάρος του μέτρα
αναγκαστικής εκτελέσεως δεν παραβιάζει συνταγματικές διατάξεις, ούτε,
ειδικώτερα, το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος.
- ΣτΕ 2151/2015 (Ολ.):Η διάταξη του άρθρου 30 παρ. 2 του Ν.
4172/2013 που προσδιορίζει τα σχετικά κριτήρια κινητικότητας και διαθεσιμότητας
των δημοσίων υπαλλήλων δεν παραβιάζει τα άρθρα 26, 81, 101 και 103 Σ, ούτε την
θεσμική εγγύηση της μονιμότητας. Ο νομοθέτης δεν κωλύεται από το άρθρο 22 παρ 1
Σ να προβεί για οργανωτικούς λόγους στην κατάργηση θέσεων που καταλαμβάνονται
από εργαζόμενους στο Δημόσιο με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου.
Τα κριτήρια επιλογής, τα οποία προβλέπονται από τον νόμο, είναι γενικά και
αντικειμενικά, ενώ εξ άλλου ο δημόσιος σκοπός, του οποίου η θεραπεία διώκεται
με τις επίμαχες ρυθμίσεις, ήτοι η εξασφάλιση της επιλογής των υπαλλήλων που
τίθενται σε διαθεσιμότητα και της πραγματοποιήσεως της κινητικότητας υπό όρους
αξιοκρατίας, δικαιολογεί την διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των υπαλλήλων,
ανάλογα με την διαδικασία διορισμού τους. (βλ. και ΣτΕ 15-16/2015 (ολ) Συνταγματικότητα
μέτρου και διαδικασίας κινητικότητας δημοτικών αστυνομικών που τελούν σε
διαθεσιμότητα.
- ΣτΕ 2289-2290/2015 (Ολ.) Μείωση επικουρικής σύνταξης Ταμείου
Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων και ΙΚΑ ΕΤΑΜ. Συνταγματικότητα άρθρου 2 Ν. 4024/11.
Αναφέρει η απόφαση: «Οι περικοπές και οι μειώσεις αυτές, οι οποίες ξεκίνησαν
από τα επιδόματα εορτών και αδείας των οργανισμών κύριας ασφάλισης (άρθρο τρίτο
παρ. 10-14 του ν. 3845/2010), και συνεχίσθηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα με
την εισφορά αλληλεγγύης των συνταξιούχων κύριας ασφάλισης (άρθρο 38 του ν.
3863/2010), την εν συνεχεία αναπροσαρμογή και τη συμπλήρωση της εισφοράς αυτής
και την επέκτασή της στην επικουρική ασφάλιση (άρθρο 44 παρ. 10-13 του ν.
3986/2011), καθώς και τις μειώσεις στις συντάξεις των κάτω των 55 ετών συνταξιούχων
και στις κύριες και επικουρικές συντάξεις που υπερβαίνουν, αντιστοίχως, τα 1200
και τα 150 ευρώ (άρθρο 2 παρ. 1-5 του ν. 4024/2011), εντάσσονται στις δέσμες
μέτρων που έχουν ως βάση τις προβλέψεις του πρώτου «Μνημονίου» και του πρώτου
«Μεσοπροθέσμου Πλαισίου», και συνιστούν, κατά τα προεκτεθέντα, μέτρα «άμεσης
απόδοσης» για την εξεύρεση πόρων προς αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης στην
οποία βρέθηκε η Χώρα. Με τα δεδομένα αυτά, οι εν λόγω περικοπές, έχοντας
αποφασισθεί υπό την πίεση των ως άνω όλως εξαιρετικών περιστάσεων, και
επιβαλλόμενες κατά την εκτίμηση του νομοθέτη για την άμεση αντιμετώπιση της κρίσεως,
δεν παραβιάζουν τις προπαρατεθείσες συνταγματικές διατάξεις».
-ΣτΕ 532/2015 (Ολ.)- Συνταγματικότητα των διατάξεων Ν.
3842/10 περί επιβολής φόρου στην ακίνητη περιουσία. Ο νομοθέτης θεσπίζοντας εν
συνεχεία παλαιότερων νομοθετημάτων φορολογήσεως της ακίνητης περιουσίας, τον
επίδικο φόρο ακίνητης περιουσίας, απέβλεψε, επιτρεπτώς κατ’ άρθρο 78 παρ 1 Σ,
στην φοροδοτική ικανότητα που απορρέει από αυτή καθ’ εαυτή την κατοχή ακίνητης
περιουσίας ως φορολογητέας ύλης διαφορετικής από το εισόδημα, δοθέντος ότι κατά
την συνταγματική αυτή διάταξη αντικείμενο φορολογικής επιβαρύνσεως μπορούν να
αποτελέσουν όχι μόνον το εισόδημα, αλλά, αυτοτελώς, και η περιουσία, οι δαπάνες
ή οι συναλλαγές. Επιβαρύνσεις έκτακτου χαρακτήρα δεν καθιστούν τον πάγιο φόρο
επί της ακίνητης περιουσίας αντίθετο προς το άρθρο 4 παρ 5 Σ. Ούτε συνιστά
τέτοια επιβάρυνση ο επιβληθείς με τον ν 3986/11 φόρος επί του εισοδήματος σε
βάρος επιτηδευματιών. Εν όψει του δημόσιου σκοπού για τον οποίο θεσπίσθηκε ο
ΦΑΠ και λαμβανομένων υπόψη α) του ύψους των προβλεπόμενων για τον υπολογισμό
του προοδευτικών συντελεστών β) του αφορολόγητου ποσού και γ) των απαλλαγών, ο
φόρος αυτός δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά δυσανάλογη επέμβαση στην
περιουσία των φορολογουμένων αντίθετη στο άρθρο 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ. Η ταυτόχρονη
επιβολή του ΦΑΠ και του φόρου κληρονομίας στο ίδιο ακίνητο δεν συνιστά διπλή
φορολόγηση του ίδιου αντικειμένου, διότι οι φόροι αυτοί επιβάλλονται για
διαφορετικές αιτίες.
- ΣτΕ 2563/2015 (ολ.) Συνταγματικότητα της ειδικής εισφοράς
αλληλεγγύης: Η κατ’ άρθρο 29 ν 3986/11 ειδική εισφορά αλληλεγγύης επιβάλλεται,
ως μέτρο αναγκαίο, κατά την εκτίμηση του νομοθέτη, για την αντιμετώπιση των
συνεπειών της οικονομικής κρίσης, στο άνω ορισμένου ορίου ετήσιο συνολικό
καθαρό ατομικό εισόδημα, πραγματικό ή τεκμαρτό, φορολογούμενο ή απαλλασσόμενο,
των φυσικών προσώπων που προκύπτει κατά τις διαχειριστικές χρήσεις των ετών
2010 έως και 2014. Η επιβολή του φόρου βάσει κριτηρίων χρονικών, τοπικών
και πληθυσμιακών, δεν υπερβαίνει τα όρια της διακριτικής ευχέρειας του νομοθέτη
να καθορίζει τον εκάστοτε ενδεδειγμένο τρόπο φορολογήσεως διαφόρων κατηγοριών
φορολογουμένων. Εξ άλλου, ο προσδιορισμός του κύκλου των βαρυνομένων με τον
φόρο αυτό προσώπων δεν παρίσταται, εν όψει του σκοπού του που εξαγγέλλεται στην
εισηγητική έκθεση του νόμου, αυθαίρετος. Η επιβολή ταυτοχρόνως ειδικής εισφοράς
αλληλεγγύης και τέλους επιτηδεύματος δεν συνιστά ακόμη και σε συνδυασμό με
λοιπές φορολογικές επιβαρύνσεις μη ανεκτό περιορισμό του δικαιώματος στην
περιουσία κατ' άρθρο 1 ΠΠΠ ΕΣΔΑ.
Σίγουρα θα υπάρχουν και άλλες...
Σχόλια