Ακάλυπτη επιταγή: Συρροή της ευθύνης του εκδότη από το δίκαιο της επιταγής με αδικοπρακτική ευθύνη (νομολογία)

Eφ.Πειρ.22/2012: Ακάλυπτη επιταγή. Συρροή της ευθύνης του εκδότη από το δίκαιο της επιταγής με αδικοπρακτική ευθύνη. « (…) Στοιχεία της αγωγής προς αποζημίωση από τη μη πληρωμή ακάλυπτης επιταγής είναι η ύπαρξη ζημίας του δικαιούχου, η οποία προκαλείται υπαίτια με την έκδοση επιταγής χωρίς να υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια κατά το χρόνο της εκδόσεως ή της πληρωμής, όπως και ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ζημίας και της παράνομης ως άνω συμπεριφοράς του εκδότη από την έλλειψη διαθεσίμων κεφαλαίων, εξομοιώνεται δε με την ανεπάρκεια τους προς πληρωμή του όλου ποσού της επιταγής, όπως και η δέσμευση υπαρχόντων κεφαλαίων λόγω ανακλήσεως της εντολής προς πληρωμή από μέρος του εκδότη.

Το αξιόποινο δε κατά το άρθρο 79 Ν 5960/1933, δεν επηρεάζεται από την τυχόν ελαττωματικότητα της αιτίας, για την οποία η επιταγή εκδόθηκε, ανεξαρτήτως αν η επιταγή είναι μεταχρονολογημένη (ΑΠ 587/2002 ΕλλΔνη 44,450). Στην τελευταία αυτή περίπτωση, (μεταχρονολογημένης επιταγής), το έγκλημα της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής συντελείται όταν η επιταγή εμφανιστεί κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την πραγματική ημερομηνία εκδόσεως μέχρι την τελευταία ημέρα του οκταημέρου που αρχίζει από την επομένη της αναγραφόμενης ως ημέρας εκδόσεως και δεν πληρωθεί λόγω έλλειψης διαθεσίμων κεφαλαίων στον αντίστοιχο λογαριασμό (βλ. ΑΠ Ολ 123/1981 ΕΕμπΔ ΛΒ`,536, ΕφΑΘ 10122/1990 ΕΕμπΔ 1991,273).
(…) Κατά το άρθρο 79 του Ν 5960/1933 «περί επιταγής», το αξιόποινο του αδικήματος της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής δεν επηρεάζεται από την έλλειψη αιτίας, ενόψει του χαρακτήρα της επιταγής ως χρηματικού μέσου πληρωμής και της ανάγκης προστασίας των συναλλαγών και πραγματώνεται με μόνη την έκδοση ή μη πληρωμή της ακάλυπτης επιταγής χωρίς έρευνα της εσωτερικής σχέσης μεταξύ εκδότη και λήπτη της επιταγής (ΑΠ 1047/2005 ΕλλΔνη 46,1587). [...]
Ο εκδότης της επιταγής, είναι υποχρεωμένος κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξιών σε αποζημίωση του κομιστή, διότι η τελευταία αυτή διάταξη έχει θεσπισθεί για να προστατεύσει όχι μόνο το δημόσιο συμφέρον αλλά και το ατομικό συμφέρον του δικαιούχου της επιταγής (ΑΠ 1262/1993 ΕλλΔνη 36,157, ΑΠ 1760/1990 ΕλλΔνη 32,1587, ΕφΑθ 10201/1996 ΕλλΔνη 38,899)». (δημοσίευση: τ.ν.π. Nomos)