Δημόσια επίπληξη σε δικαστή για σεξιστική συμπεριφορά σε γυναίκες δικαστές, δικηγόρους και υπαλλήλους
Ο σεξισμός στα νομικά επαγγέλματα καλά κρατεί και στην
Αμερική. Συγκεκριμένα, στις 25 Ιανουαρίου 2016, ο Δικαστής Joseph Bergeron δέχθηκε
δημόσια επίπληξη από την κρατική Επιτροπή Αξιολόγησης Δικαστών της
πολιτείας της Καλιφόρνια. Ο εν λόγω Δικαστής, ο οποίος θεωρείται βετεράνος
όντας για 18 συναπτά έτη στο επάγγελμα, είχε και παλιότερα δεχθεί επίπληξη.
Ήταν γνωστό σε όλους ότι δεν σεβόταν τις γυναίκες στο δικαστήριό του και είχε
ιστορικό απρεπούς συμπεριφοράς έναντι δικαστικών υπαλλήλων, δικηγόρων και
εισαγγελέων, που ήταν γυναίκες. Έξι δικαστικές υπάλληλοι τον είχαν κατηγορήσει
για αγενή, βάναυση και αλαζονική συμπεριφορά.
Τον Αύγουστο του 2014 ρώτησε μια
δικαστική υπάλληλο εάν έπαιζε μπέιζμπολ και πριν προλάβει να του απαντήσει της
πέταξε με δύναμη στο στήθος ένα ημερολόγιο! Το επανέλαβε και με δεύτερη
δικαστική υπάλληλο, ενώ σε μια άλλη ούρλιαζε για πολλή ώρα κατηγορώντας την ότι
ήταν ανίκανη να εκτελέσει την εργασία της.
Τον Δεκέμβριο του 2014, η Επιτροπή της Καλιφόρνιας αναφέρει
ένα συμβάν μεταξύ του εν λόγω Δικαστή και μιας Αντιεισαγγελέως. Μόλις τελείωσε
το δικαστήριο, της φώναξε να πάει να του φέρει μια κούπα καφέ! Η
Αντιεισαγγελέας τον ρώτησε σαρκαστικά εάν ήθελε και γάλα και ζάχαρη στον καφέ
του και αυτός της είπε: πήγαινε και εάν έχω ψιλά θα σου δώσω και φιλοδώρημα!
Όταν του πήγε τον καφέ του, η Αντιεισαγγελέας τον ρώτησε εάν ήθελε κάτι άλλο
που θα μπορούσε να κάνει γι’ αυτόν, συνεχίζοντας τον σαρκαστικό διάλογο, και ο
Δικαστής της απάντησε με σοβαρό ύφος: το μεσημέρι, εάν βρέχει ακόμα, θα σου
δώσω τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου να μου το φέρεις! Και η Αντιεισαγγελέας του
απάντησε ότι αυτή είναι μάλλον αντρική δουλειά, και έφυγε.
Ο Δικαστής υπερασπιζόμενος τον εαυτό του, στην Επιτροπή Αξιολόγησης Δικαστών, παραδέχθηκε ότι έχει κάνει λάθη, αλλά σε καμία
περίπτωση δεν ήταν σεξιστής. Την στιγμή βέβαια που δεν υπήρξαν παράπονα από
άνδρες εναντίον του αλλά μόνο από γυναίκες, οφειλόταν ίσως στο ότι στους άνδρες
συμπεριφερόταν με τον δέοντα σεβασμό, επιδεικνύοντας έκδηλα ρατσιστική
συμπεριφορά απέναντι στις γυναίκες. (από το άρθρο της STACI ZARETSKY στο abovethelaw.com)
[legalnews24.gr]
Σχόλια
A.
Πραγματικά είναι αναμενόμενο στο νομικό κόσμο, που συνιστά μικρογραφία της κοινωνίας μας, να συναντά κανείς δικηγόρους, δικαστές, υπαλλήλους με κάθε είδους υπόβαθρο.
Άλλωστε, και στην Ελλάδα, κατά βάσει για την εισαγωγή των δικαστών στη σχολή, απαιτείται η άριστη νομική κατάρτιση. Η λεγόμενη "επιτροπή ήθους" δεν εξετάζει ούτε το επίπεδο των ηθικών αξιών, ούτε την εντιμότητα. Απαιτείται βέβαια βεβαίωση ψυχολογου και ψυχιάτρου ότι έχεις σώας τας φρένας αλλά αυτά μόνο προ της εισαγωγής στη σχολή.
Τα πρόβλημα όμως, στον ψυχισμό, κατά την άποψή μου, εμφανίζονται κατά κύριο λόγο και μετέπειτα: το άγχος, η πίεση να λαμβάνεις αποφάσεις για τη ζωή των άλλων, η επαφή με εγκληματικές συμπεριφορές και φυσικά το ΠΆΡΑ πολύ διάβασμα κάπου σε επηρεάζουν!
Ελέγχονται όμως, όλα αυτά; Ελέγχεται αν ο δικαστής διατηρεί την ψυχική ικανότητα να δικάσει;
Β.
Σεξιστικά ή ρατσιστικά σχόλια:
Το γεγονός ότι είναι κάποιος δικαστής δεν ισοδυναμεί με την παραδοχή ότι δεν είναι σεξιστής ή ρατσιστής ή ότι έχει τρόπους συμπεριφοράς.
Ποιες είναι οι λύσεις λοιπόν;
Αίτηση εξαίρεσης του λόγω μη αμερόληπτης συμπεριφοράς; Ενδεχομένως έφεση κατά μιας απόφασης που αναδύει προκατάληψη. Αναφορά στον Προϊστάμενο του Συμβουλίου του δικαστηρίου;
Και πόσοι συνάδελφοι τολμούν να κάνουν κάτι τέτοιο όταν πιθανόν θα έρθουν αντιμέτωποι με τον ίδιο δικαστή και στο μέλλον;
Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο εξακολουθούν να δικάζουν οι άνθρωποι αυτοί.
Φυσικά, δεν προτείνω με το πρώτο ατόπημα την απομάκρυνση τους από το Σώμα των δικαστών, αλλά θα πρέπει να κρίνονται αυστηρά.
Τούτο διότι κατά την άσκηση του έργου τους δεν δρουν για λογαριασμό και στο όνομα τους, αλλά ως όργανα της Δικαιοσύνης!
Το κύρος αυτής πρέπει πρωτίστως να προστατευτεί και όχι των προσώπων που την απονέμουν σε ατομικό επίπεδο.
Επιπλέον, η εμπιστοσύνη του πολίτη στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης είναι ο θεμέλιος λίθος της ίδιας της της ύπαρξης.
Είναι ανθρώπινα τα λάθη. Όταν όμως, είσαι δικαστής, όπως κρίνεις, έτσι και θα πρέπει να κριθείς και μάλιστα, αυστηρά. Διαφορετικά πώς θα εμπιστευτεί ο πολίτης τον περί ου το άρθρο δικαστή πχ σε μια υπόθεση σεξουαλικης παρενόχλησης (όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενη ανάρτηση του site) ή αλλοδαπών;
Άποψη μου είναι λοιπόν, ότι αν ένας δικαστής δε συμμορφωθεί με το νόμο που πρέπει να εφαρμόζει ακόμη και στην προσωπική του ζωή, πρέπει να απομακρύνεται από τα έδρανα με άσκηση άλλων καθηκόντων άλλως να απολύεται, όπως θα γίνονταν και με κάθε άλλο δημόσιο υπάλληλο.
Μια νέα δικηγόρος