Η ευθύνη της αεροπορικής εταιρίας σε περίπτωση απώλειας των αποσκευών του επιβάτη (νομολογία)

ΕΦ.ΑΘ. 1531/2011: Σύμφωνα με τις διατάξεις της Συμβάσεως του Μόντρεαλ όσον αφορά τη μεταφορά αποσκευών, η ευθύνη του μεταφορέα σε περίπτωση καταστροφής, απώλειας, βλάβης ή καθυστέρησης τους περιορίζεται στα 1.000 Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (διεθνής λογιστική μονάδα) για κάθε επιβάτη, εκτός εάν ο επιβάτης, κατά την παράδοση των ελεγμένων αποσκευών στο μεταφορέα, υποβάλει ειδική δήλωση ασφαλιστικού συμφέροντος για την παράδοση της αποσκευής στον τόπο προορισμού και εφόσον έχει καταβάλει συμπληρωματικό ποσό, όπως το απαιτεί η περίπτωση. Τότε, ο μεταφορέας ευθύνεται για την καταβολή ποσού, το οποίο δεν υπερβαίνει το δηλωθέν ποσό, εκτός εάν αποδείξει ότι το ποσό είναι μεγαλύτερο από το πραγματικό ασφαλιστικό συμφέρον του επιβάτη για την παράδοση της αποσκευής στον τόπο προορισμού. Από τις προμνησθείσες διατάξεις της Συμβάσεως του Μόντρεαλ προκύπτει ότι αυτές ορίζουν τις προϋποθέσεις, υπό τις οποίες οι επιβάτες που ισχυρίζονται ότι υπέστησαν ζημία λόγω καθυστερήσεως μπορούν να ασκήσουν αγωγές αποζημίωσης κατά των αερομεταφορέων.
Οι διατάξεις αυτές θέτουν ως όριο της ευθύνης του μεταφορέα τα εκεί αναφερόμενα ποσά κατά περίπτωση. Το είδος της ζημίας δεν προσδιορίζεται στην ως άνω Σύμβαση, γι` αυτό, το ζήτημα, εάν αποζημιώνεται μόνο η περιουσιακή ζημία ή εάν αποζημιώνεται και η ηθική βλάβη, αφήνεται στα ουσιαστικά δίκαια των συμβαλλόμενων κρατών (βλ. ανάλογα για τη Σύμβαση της Βαρσοβίας, ΑΠ 1369/2007, ΑΠ 39/2006). Έτσι, κατά το ελληνικό δίκαιο, εκτός από την περιουσιακή ζημία, την οποία υπέστη ο επιβάτης λόγω αθέτησης της υποχρέωσης εκ μέρους του μεταφορέα και η οποία αποκαθίσταται, μπορεί να οφείλεται και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, εφόσον η αθέτηση αποτελεί και αδικοπραξία κατά το άρθρο 932 ΑΚ (ΕΘ 1199/2009). Ο όρος «ζημία», όπως χρησιμοποιείται στο άρθρο 22, παράγραφος 2, της Συμβάσεως του Μόντρεαλ, με το οποίο καθιερώνεται όριο ευθύνης του αερομεταφορέα για ζημία λόγω, ιδίως, απώλειας αποσκευών, έχει την έννοια ότι αφορά τόσο την περιουσιακή ζημία όσο και την ηθική βλάβη. Επομένως, οι περιορισμοί ως προς την έκταση της αποζημιώσεως, τους οποίους επιβάλλει η Σύμβαση του Μόντρεαλ, συμπεριλαμβανομένου του κατά το άρθρο 22, παράγραφος 2, της εν λόγω Συμβάσεως περιορισμού, εφαρμόζονται επί της προκληθείσας συνολικής ζημίας, ανεξαρτήτως του εάν πρόκειται για περιουσιακή ζημία ή για ηθική βλάβη (βλ. 6-5/2010 ΔΕΚ C-63/2009).
Η αποδιδόμενη στην εναγομένη καθυστερημένη παράδοση της βαλίτσας στον ενάγοντα, εξ αιτίας της αμελούς συμπεριφοράς των προστηθέντων από την εναγομένη υπαλλήλων της, συνιστά απλώς πλημμελή εκτέλεση της καταρτισθείσας μεταξύ των διαδίκων σύμβασης αεροπορικής μεταφοράς, ήτοι αντισυμβατική συμπεριφορά, και δεν θεμελιώνει από μόνη της αδικοπραξία, καθόσον οι επικαλούμενες με την αγωγή ενέργειες των υπαλλήλων της εναγομένης, ήτοι η φόρτωση της βαλίτσας σε άλλο αεροσκάφος από αμέλεια τους που είχε ως συνέπεια απλώς την καθυστερημένη παράδοση αυτής στον ενάγοντα, όπως και οι περιγραφόμενες στην αγωγή μετέπειτα ενέργειες των εν λόγω υπαλλήλων, ανάγονται όλες στον τρόπο εκπλήρωσης της σύμβασης εκ μέρους της εναγομένης, στα πλαίσια της οποίας αποκλειστικά αυτή ενήργησε, και δεν μπορούν να νοηθούν χωρίς τη μεταξύ των διαδίκων σύμβαση, με αποτέλεσμα να μη δημιουργείται ευθύνη της εναγομένης προς αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση κατά τα άρθρα 914 και 932 ΑΚ από αδικοπραξία (ΕΘ 1199/2009) και, συνακόλουθα, ευθύνη αυτής προς χρηματική ικανοποίηση του ενάγοντος λόγω προσβολής της προσωπικότητας αυτού, αφού το άρθρου 57 παρ. 3 ΑΚ παραπέμπει στις διατάξεις περί αδικοπραξιών. (δημοσίευση: Nomos, ΕΠΙΣΚΕΜΠΔ 2011/861, ΔΕΕ 2011/936) Bλ. και σχετ. νομοθεσία για το θέμα της καθυστέρησης πτήσης εδώ
 

Σχόλια