tag:blogger.com,1999:blog-3856224943656005671.post6643613043061218364..comments2024-02-27T16:08:17.926+02:00Comments on LegalNews24.gr: Παραίτηση από το δικόγραφο με την Προσθήκη-ΑντίκρουσηLegalnews24.grhttp://www.blogger.com/profile/17222466058011559692noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-3856224943656005671.post-85560035961240794622016-12-14T10:52:13.228+02:002016-12-14T10:52:13.228+02:003. Αφετέρου, στην τακτική διαδικασία, δεν νοείται ...3. Αφετέρου, στην τακτική διαδικασία, δεν νοείται να πιθανολογεί ο διάδικος το έννομο συμφέρον του. Απεναντίας, νοείται ότι διεξάγονται αποδείξεις και το δικαστήριο διαπιστώνει με δύναμη δεδικασμένου τα πραγματικά και νομικά <br />ζητήματα που αναφύονται ενώπιόν του.<br /><br />Κι όμως, το 294 ΚΠολΔ, αποδίδει στον εναγόμενο το δικαίωμα να πιθανολογεί το έννομο συμφέρον του! Η διατύπωση του άρθρου δεν αναφέρεται σε πιθανολόγηση από το Δικαστήριο αλλά από τον διάδικο! Και μάλιστα, ενόψει της πιθανολογήσεως (η οποία συναντάται στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και όχι στην τακτική διαδικασία, για την οποία λαμβάνονται υπόψη μόνο νόμιμα αποδεικτικά μέσα!) να εγκλωβίζει το δικαστήριο σε κρίση περί του απαραδέκτου της παραιτήσεως!<br /><br />Εξάλλου, ακόμα εάν πράγματι ο εναγόμενος έχει έννομο συμφέρον στην περάτωση της δίκης, τότε, το έννομο συμφέρον συνιστά μέρος του ουσιαστικά βάσιμου των ισχυρισμών του. Κατ' αποτέλεσμα, δεν νοείται με ποιον ακριβώς τρόπο ένα ζήτημα του ουσιαστικά βάσιμου των ισχυρισμών του εναγομένου επιδρά στο παραδεκτό των δηλώσεων του ενάγοντος.<br /><br />Ακατάληπτα πράγματα από γονατογραφήματα που πλήττουν την ουσιαστική <br />δικαιοσύνη...<br /><br />4. Τέλος, θα πρέπει να παρατηρηθεί και το εξής απλό και αυτονόητο:<br /><br />Όταν ο Νόμος αναφέρεται σε "προτάσεις", αναφέρεται στο όλο του δικογράφου, που θα προκύψει μετά τις 115 ημέρες, δηλαδή αναφέρεται προφανώς στο δικόγραφο που θα προκύψει αφενός από τις αρχικές προτάσεις και αφετέρου από την προσθήκη-αντίκρουση.<br /><br />Όπως και να έχει, μετά από τις παραπάνω σκέψεις, συμφωνώ απόλυτα ότι η σχετική δήλωση παραιτήσεως μπορεί να περιληφθεί και στην <br />προσθήκη-αντίκρουση, δίχως να παρίσταται κανείς λόγος να μπορεί αυτή η παραίτηση να αποκρουστεί .<br /><br />Και ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές μήνυμά μου, αλλά αυτές οι σκέψεις, ίσως κάπου να βοηθήσουν...<br /><br />Με εκτίμηση,<br />Μάριος Μαρινάκος | mariosmarinakos@gmail.com"<br />Legalnews24.grhttps://www.blogger.com/profile/17222466058011559692noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3856224943656005671.post-6491340354173787942016-12-14T10:50:28.490+02:002016-12-14T10:50:28.490+02:00ο κ.Μάριος Μαρινάκος, Δικηγόρος απέστειλε το εξής ...ο κ.Μάριος Μαρινάκος, Δικηγόρος απέστειλε το εξής σχόλιο:<br />"Είμαι συνάδελφος, λέγομαι Μάριος Μαρινάκος και στέλνω αυτό το μήνυμα (σχετικά με την ανάρτηση για τη δυνατότητα παραίτησης από το δικόγραφο της αγωγής, ακόμα και με την προσθήκη-αντίκρουση, ανάρρτηση με την οποία συμφωνώ απόλυτα) απλά και μόνο για να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου και να επισημάνω επιπλέον τα εξής:<br /><br />1. Κατά το 237 ΚΠολΔ δεν προκύπτει δικονομική συνέπεια από την χρονική σειρά κατάθεσης προτάσεων, ούτε διατυπώνεται επιφύλαξη αναφορικά με τις συνέπειες του 294 ΚΠολΔ.<br /><br />Υπό την θεώρηση αυτή είναι προφανές ότι αντιμετωπίζουμε ροβληματικές <br />δικονομικές διατάξεις, οι οποίες αντιφάσκουν και εγείρουν ζητήματα ακόμα και ως προς την ισότητα των όπλων στην πολιτική δίκη και ως προς την αρχή του άνευ επικουρίας δικάζεσθαι.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο μεν ενάγοντας ανταποκρινόμενος μεν στο δικονομικό βάρος της κατάθεσης προτάσεων την 100η ημέρα, φαίνεται να χάνει το δικαίωμα παραίτησης από το δικόγραφο της αγωγής, σε περίπτωση που ο εναγόμενος καταθέσει νωρίτερα (πχ την 99η ημέρα) τις δικές του προτάσεις,<br />Δηλαδή η προσήκουσα δικονομική παράσταση του ενάγοντα, ξαφνικά εξαρτάται από άγνωστο και αβέβαιο χρονικό σημείο δικονομικής ενέργειας του εναγομένου!<br /><br />Με τον τρόπο αυτό το αντικείμενο της δίκης όχι μόνο παύει να διατίθεται ελευθέρως από τον ενάγοντα, αλλά αντιστρέφοντας τις γενικές αρχές του πολιτικοδικονομικού δικαίου, αρχίζει να διατίθεται από τον εναγόμενο, ακόμα κι αν ο τελευταίος δεν γνώριζε ή ενδεχομένως να μην επιθυμούσε να προβάλλει αντιρρήσεις επί της παραιτήσεως!<br /><br />2. Άλλωστε, αν πράγματι αποδεχτούμε την άποψη Καλαβρού σύμφωνα με την οποία η συζήτηση ξεκινά με την κατάθεση των προτάσεων των διαδίκων, τότε ως εκ τούτου, αφενός κατά τα 233 και 236 ΚΠολΔ αλλά και κατά την πάγια δικονομική πρακτική, πρώτα αποδίδεται ο λόγος στον ενάγοντα για να προβεί στις δηλώσεις του και στις αναγκαίες διασαφηνίσεις επί της αγωγής του και ύστερα στον εναγόμενο, ο οποίος καλείται πλέον να διατυπώσει τις ενστάσεις κι εν <br />γένει τους ισχυρισμούς του, επί της διορθωμένης ή άλλως πως τροποποιημένης αγωγής (πχ μετά από δήλωση μερικής παραιτήσεως όπως συμβαίνει με την τροπή του καταψηφιστικού αιτήματος σε αναγνωριστικό).<br /><br />Συνεπώς, υπό την εκδοχή αυτή, δεν δύναται σε καμία περίπτωση ο εναγόμενος να προηγηθεί στην κατάθεση προτάσεων έναντι του εναγομένου. (Συνεχίζεται)<br />Legalnews24.grhttps://www.blogger.com/profile/17222466058011559692noreply@blogger.com