Σύμφωνα με τη Γνωμοδότηση, «…τα προσωπικά δεδομένα που έχουν προσκομισθεί σε εισαγγελική ή δικαστική αρχή και, ως αποτελούντα μέρος υλικού προκαταρκτικής εξέτασης, προανάκρισης ή ανάκρισης, ευρίσκονται στον φάκελο δικογραφίας εκκρεμούς δίκης, δεν αποτελούν «σύστημα αρχειοθέτησης» κατά τα οριζόμενα με τις διατάξεις του Ν.4624/2019.
Όσο υπάρχει εκκρεμής δίκη ή διενεργούνται προκαταρκτική εξέταση ή προανάκριση ή κύρια ανάκριση είναι ο Δικαστικός Λειτουργός ή ο Εισαγγελικός Λειτουργός, ανάλογα με το στάδιο της διαδικασίας, οι αρμόδιοι να κρίνουν, στα πλαίσια της αξιολόγησης των συλλεγέντων στην δικογραφία αποδεικτικών μέσων, την νομιμότητα της συλλογής και της χρήσης των προσωπικών δεδομένων. Υπέρ της άποψης αυτής τάσσεται και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, όπως την έχει εκφράσει με αντίστοιχες αποφάσεις της, μεταξύ των οποίων και οι με αριθμούς 1/2020, 10/2006, 49/2005, 147/2001.
Κατ ακολουθία τούτων η άσκηση των δικαιωμάτων του υποκειμένου των προσωπικών δεδομένων στις ως άνω περιπτώσεις δεν υπάγεται στις διατάξεις του Ν.4624/2019, με συνέπεια να μην τίθεται θέμα ως προς την υποχρέωσή του να καταβάλει ένσημο εισφοράς υπερ του ΤΑΧΔΙΚ για να έχει πρόσβαση στα έγγραφα της δικογραφίας που το αφορούν, η οποία υποχρέωση εξακολουθεί να ισχύει.
Αντίθετα ο φάκελος δικογραφίας μη εκκρεμούς δίκης έχει κριθεί από τον Άρειο Πάγο ότι αποτελεί αρχείο, που περιέχει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, υπαγόμενο στις διατάξει του Ν.4624/2019 (βλ. π.χ. με αριθμό 79/2020 απόφαση Α1 Πολιτικού Τμήματος)».
Σχόλια