H παροχή μη παραγγελθέντων προϊόντων, όπως χαρακτηρίζεται η
πρακτική των επιχειρήσεων, να παραδίδουν προϊόντα σε καταναλωτές χωρίς
προηγούμενη παραγγελία, ζητώντας το αντίτιμο, αποτελεί όλο και πιο συχνή
πρακτική με σκοπό την επιβολή δικαιοπρακτικών δεσμεύσεων στον καταναλωτή. Το
φαινόμενο έχει τύχει νομοθετικής ρύθμισης από το ενωσιακό δίκαιο, ενώ και το
ΔΕΕ στις πρόσφατες αποφάσεις του στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις, αφενός
C-54/17 & C-55/178 και, αφετέρου, C- 708/17 & C-725/179, προσεγγίζει
ερμηνευτικά το θέμα. Το ζήτημα εξετάζει η πολύ ενδιαφέρουσα πρόσφατη μελέτη της
Ελένης Τζούλια, Δ.Ν. Δικηγόρου, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Επισκόπηση Εμπορικού Δικαίου (τ.1/2020), η οποία διερευνά πώς ρυθμίζεται στην Ελλάδα η
παροχή μη παραγγελθέντων προϊόντων από εμπορευόμενο σε καταναλωτή σε σχέση και
με τις κατευθυντήριες της ΕΕ και τις διδασκαλίες του ιδιωτικού δικαίου.
Σχόλια